دهی است جزء دهستان پلرود بخش رودسر شهرستان لاهیجان در هشت هزارگزی جنوب خاوری رودسر، سر راه شوسۀ رودسر به شهسوار. جلگه و معتدل ومرطوب است. 268 تن سکنۀ گیلکی فارسی زبان دارد. آب آن از پلرود و محصول آن برنج است. به این آبادی حسنک سرا نیز میگویند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)
دهی است جزء دهستان پلرود بخش رودسر شهرستان لاهیجان در هشت هزارگزی جنوب خاوری رودسر، سر راه شوسۀ رودسر به شهسوار. جلگه و معتدل ومرطوب است. 268 تن سکنۀ گیلکی فارسی زبان دارد. آب آن از پُلرود و محصول آن برنج است. به این آبادی حسنک سرا نیز میگویند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)
حسرتخانه. حسرتکده. آرمان خانه. حسرت آباد. جای حسرت و اندوه، کنایت از دنیای فانی: صد بهار آرزو گل ریز گشت و عاقبت برنیامد بوی امیدی ز حسرت زار ما. طالب آملی (از آنندراج)
حسرتخانه. حسرتکده. آرمان خانه. حسرت آباد. جای حسرت و اندوه، کنایت از دنیای فانی: صد بهار آرزو گل ریز گشت و عاقبت برنیامد بوی امیدی ز حسرت زار ما. طالب آملی (از آنندراج)
دهی است جزء دهستان حومه بخش رودسر شهرستان لاهیجان. شش هزارگزی جنوب خاوری رودسر، طرفین شوسۀ رودسر به شهسوار. کنار دریا، مرطوب، مالاریایی. سکنۀ آن 150 تن. زبان گیلکی و فارسی. آب آن از نهر پلرود. محصول آنجا برنج، چای، کنف، به. شغل اهالی زراعت. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
دهی است جزء دهستان حومه بخش رودسر شهرستان لاهیجان. شش هزارگزی جنوب خاوری رودسر، طرفین شوسۀ رودسر به شهسوار. کنار دریا، مرطوب، مالاریایی. سکنۀ آن 150 تن. زبان گیلکی و فارسی. آب آن از نهر پلرود. محصول آنجا برنج، چای، کنف، به. شغل اهالی زراعت. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)